اصل ۴۹ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، برای باز گرداندن اموال و داراییهایی بوده که از طریق فساد به دست آمده است. در قانون، نحوه اجرا اصل ۴۹ مورد پیشبینی قرار گرفته است. بر اساس این قانون شعبی از دادگاه عمومی و انقلاب مسئول رسیدگی به جرایم و موارد مندرج در اصل ۴۹ قانون اساسی بوده و در صورت ثابت شدن نامشروع بودن مال، حکم استرداد آن به مالک داده میشود یا این که آن را به نفع جمهوری اسلامی، ضبط میکنند. نحوه اجرای این قانون قواعد به خصوصی دارد و مشمولین آن را افراد خاصی تشکیل میدهند؛ از این رو قصد داریم در این مقاله تفسیر اصل ۴۹ و نحوه اجرای آن را برای شما بیان کنیم.
نحوه اجرا اصل ۴۹ قانون اساسی
نحوه اجرا اصل ۴۹ برای بازگرداندن اموال نامشروع در قانون اساسی مورد بررسی قرار گرفته که به شرح زیر است:
- اگر به واسطه شکایت شاکی خصوصی یا گزارش ضابطین قضایی یا دادستان، یکی از موارد درج شده در اصل ۴۹ کشف شود، شعبی از دادگاه انقلاب که توسط شورای عالی قضایی برای رسیدگی و اثبات شرعی دعاوی مربوط به این اصل تشکیل شدهاند، به شکایت یا گزارش واصله رسیدگی میکنند.
- در صورت اثبات نامشروع بودن اموال مذکور، با توجه به نوع مال و این که کدام یک از مصادیق مندرج در اصل ۴۹ قانون اساسی، محقق شده است و با توجه به مشخص شدن مالک مال، اموال به صاحب آن بازگردانده میشود یا این که در اختیار دولت جمهوری اسلامی، قرار میگیرد؛ همچنین اگر از طریق ارتکاب جرم مال نامشروع به دست آمده باشد، فرد محکوم به مجازات جرم مرتکب شده میگردد.
- از آن جایی که اصل بر برائت در اصل ۳۷ قانون اساسی مطرح شده است که بر اساس آن، کسی حق تعرض به اموال و داراییهای اشخاص را ندارد. تنها درصورتی که از راه قانونی به موضوع رسیدگی شده و نامشروع بودن اموال به اثبات رسیده باشد، اموال غیر مشروع را میتوان مسترد کرد.
- مصادیق مذکور در این اصل، حصری نبوده و هر گونه ثروتی که از راه غیر قانونی به دست آمده باشد را میتوان استرداد نمود و تنها در شرایطی اصل ۴۹ اجرا میشود که نامشروع بودن اموال مذکور، به اثبات رسیده باشد.
تفسیر اصل ۴۹ قانون اساسی
در قسمتهای قبل نحوه اجرا اصل ۴۹ را ذکر کردیم. در ادامه به تفسیر اصل ۴۹ و فلسفه وضع کردن آن میپردازیم.
- پیش از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، برخی از افراد دارایی خود را از راههای غیر قانونی مانند غصب، قمار، رشوه، وابستگی به رژیم سابق و غیره به دست آورده بودند که رسیدگی به آنها، اثبات نامشروع بودنشان و استرداد آنها به مالک یا بیت المال، پس از انقلاب به قانونگذاری نیاز داشت. از آن جایی که این موضوع از حساسیت بالایی برخوردار است، ایجاد دادگاههای ویژهای جهت رسیدگی به این موارد ضروری است.
- در تفسیر اصل ۴۹، این اصل در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، به تصویب رسید و دادگاههایی به نام دادگاه انقلاب اسلامی، مخصوص اصل ۴۹ قانون اساسی برای رسیدن به اهداف ذکر شده تشکیل شد. این مراجع تا به امروز آرای متعددی مبنی بر عدم مشروعیت و استرداد این اموال به نفع مستضعفین صادر نمودهاند.
مقررات قانونی در جهت تحقق بخشیدن به اصل ۴۹ قانون اساسی
در مجلس شورای اسلامی قوانینی برای تحقق بخشیدن به اصل ۴۹ تصویب شده است که عبارتند از:
- قانون شمول اجرای قانون نحوه اجرای اصل ۴۹ قانون اساسی در مورد ثروتهای ناشی از احتکار، گران فروشی و قاچاق، مصوب ۲۹/۱۱/۱۳۶۸ مجلس شورای اسلامی.
- قانون تمدید مهلت مقرر در تبصره ماده ۴ قانون نحوه اجرای اصل ۴۹ قانون اساسی، مصوب ۱۴/۰۵/۱۳۶۴ مجلس شورای اسلامی.
- قانون نحوه اجرای اصل ۴۹ قانون اساسی، مصوب ۱۷/۰۵/۱۳۶۳ مجلس شورای اسلامی.
- قانون الزام دولت جهت تهیه لایحه پیاده کرده اصل ۴۹ قانون اساسی در مدت چهار ماه، مصوب ۲۰/۰۵/۱۳۶۰ مجلس شورای اسلامی.
نتیجهگیری
بر اساس اصل ۴۹ قانون اساسی دولت موظف است ثروتهایی را که از راه غیر مشروع مانند رشوه، اختلاس، سرقت و ربا به دست آمده را استرداد و به صاحب حق رد کند و در صورت نا معلوم بودن مالک، آنها را به بیت المال بدهد. نحوه اجرا اصل ۴۹ به این صورت است که ابتدا باید نامشروع بودن اموال ثابت شود و سپس بر اساس قانون مورد بررسی قرار گیرد. رسیدگی پروندههای مربوط به این اصل در دادگاه انقلاب اسلامی و با کمک وکیل اصل ۴۹ در تهران انجام میشود که تاکنون آرای گوناگونی را مبنی بر عدم مشروعیت دارایی افراد صادر کرده و آنها را به نفع مستضعفین باز پس گرفته است.
سؤالات متداول
- اصل ۴۹ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در مورد چیست؟
باز گرداندن اموال و داراییهایی که از طریق فساد به دست آمده است.
- در چه صورتی اصل ۴۹ اجرا میشود؟
در صورتی که از راه قانونی به موضوع رسیدگی شده و نامشروع بودن اموال به اثبات رسیده باشد.